Historia marihuany leczniczej sięga wieków. Wszystkie główne cywilizacje były zaznajomione z leczniczymi właściwościami konopi i wiedziały, że może ona działać przeciwbólowo, uspokajająco lub stymulująco na organizm ludzki.
Marihuana jest jedną z pierwszych – jeśli nie najwcześniejszą – rośliną do upraw rolnych.
Pierwsze zapisy dotyczące używania konopi indyjskich pochodzą z 10 000 lat wstecz.
Od tego czasu konopie uprawiane są na żywność i tekstylia w wielu różnych kulturach. Tradycyjnie ludzie używali włókien konopnych do wytwarzania lin i tkanin, nasion do odżywiania oraz kwiatów i żywicy do medycyny.
Konopie indyjskie były szanowanym lekiem wśród jednych z największych cywilizacji w przeszłości.
Gdy ludzie zaczęli rozumieć, że różne odmiany konopi służą różnym celom, zaczęli uprawiać zarówno konopie indyjskie jak i siewne. Rośliny konopi siewnej zwykle rosną wysokie, cienkie i „puszyste”. Rośliny konopi indyjskich są krótkie, “nieporęczne” i pełne żywicznych aromatycznych kwiatów.
W 2737 r.p.n.e chiński cesarz Shennong stosował miejscowo olej konopny na wysypki i podrażnioną skórę.
Kiedy konopie przybyły do Europy, były używane do wyrobu ubrań, lin, a nawet materiałów budowlanych. Lekarz królowej Wiktorii, J.R. Reynolds, przepisał jej bogaty w CBD szczep marihuany, aby jej skurcze menstruacyjne były łatwiejsze do opanowania.
Shennong
Był to mityczny cesarz chiński i bohater mitologii chińskiej. Jego imię oznacza Boski Rolnik, gdyż według tradycji nauczył ludzi uprawiać wiele roślin (W tym konopie). Miał także zapoczątkować medycynę i handel. Popularna legenda przypisuje mu wynalezienie sztuki parzenia herbaty.
Właściwości te chwali najstarsza znana encyklopedia zielarska, pochodząca z około 2637 roku p.n.e. Książka jest przypisywana Shennong’owi, mitologicznemu chińskiemu władcy i twórcy tradycyjnej medycyny chińskiej. Od tego czasu konopie indyjskie są zawarte w większości traktatów i podręcznikach medycznych.
Dr William Brooke O’Shaughnessy
W 1839 r. Genialny irlandzki naukowiec, dr William Brooke O’Shaughnessy (1809–1889), zapoznał świat zachodni z wielowiekowym leczniczym zastosowaniem marihuany i haszyszu. Wiedzę na temat terapeutycznych efektów marihuany zdobył w Indiach dzięki kontaktom z rdzenną ludnością. Zainspirowani jego publikacjami lekarze, zaczęli dodawać konopie do nalewek (płynów na bazie alkoholu). Te były łączone z innymi opiatami i ekstraktami ziołowymi – czasem nawet z liśćmi koki.
Zarówno dla młodych, jak i starych !
Lekarze przepisywali mikstury młodym i starszym, aby leczyć wszelkiego rodzaju dolegliwości. Na przykład kilka kropli nalewki zmieszanych z ciepłą wodą było dobrym lekarstwem na skurcze mięśni, histerię lub bóle menstruacyjne.
W połowie XIX wieku prawie każdy miejscowy farmaceuta robił własną nalewkę, ale pod koniec wieku produkcja została przejęta przez firmy farmaceutyczne. Niektóre z nich są nadal znane, na przykład międzynarodowe koncerny Parke-Davis & Co. i Eli Lilly. Firmy te reklamowały się w czołowych magazynach i publikowały katalogi leków.
Po opiatach konopie indyjskie były drugim najczęściej używanym składnikiem leków oferowanych przez apteki europejskie i amerykańskie; ustało to na początku XX wieku, gdy zakaz konopi indyjskich stał się surowszy i bardziej rozpowszechniony.
Butelki na leki z konopi
Muzeum Hash Marihuana & Hemp posiada i wystawia jedną z największych na świecie kolekcji leczniczych butelek konopi indyjskich z XIX i początku XX wieku.
Specjalnie dla was przygotowaliśmy galerie najciekawszych butelek w których znajdowały się oryginalne leki na bazie konopi indyjskiej
Już teraz zaobserwujcie nas na Facebook’u aby być na bieżąco! Już niedługo kolejny artykuł dotyczący historii marihuany na świecie.
